[zaloguj się]
[pdf]

DRAŻNIĄCY (2) part praes act

a pochylone.

Fleksja
sg
mNdråżniący
pl
N m pers dråżniący

sg m N dråżniący (1). ◊ pl N m pers dråżniący (1).

Sł stp s. v. draźnić, Cn, Linde brak.

1. Pobudzający do gniewu [kogo] (1): Iesli vjrzą ziemię ktorąm przyſiągł oycom ich: y wſzyſcy drażniący mię [irritantes me] nie vyrzą iey. BudBib Num 14/23.
2. lek. Pobudzający, wywołujący ujemną reakcję organizmu; podrażniający, jątrzący [co] (1):
Wyrażenie: »drażniący rany« (1): Cżemu pies ma ięzik lekarſki á goiąci, á za ſię v konia ieſt ſzkodliwy y drażniąci rany. GlabGad C5.
Szereg: »szkodliwy i drażniący« (1): GlabGad C5 cf Wyrażenie.

Cf DRAŹNIĆ

KN