1.
DREWNIK (1) sb m
Sł stp brak, Cn s. v. drewnia, Linde XVII (z Cn) – XVIII w. s.v. drewnia.
Miejsce, gdzie się rąbie i składa drwa, drwalnia; lignarium, respositio lingorum Cn: Nuż przy browárze drewnik/ á w tyle chmielnik GostGospPon 170.
Synonim: wierzysko.
Cf [DREWNIA]
KN