Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [DROMEDARYJUSZ]

Następne hasło: [DROMEL] »

DROMEDARZ (2) sb m

Teksty nie oznaczają ó oraz é; a pochylone.

Fleksja

	sg	pl
N	dromedårz	dromedårze

sg N dromedårz (1). ◊ pl N dromedårze (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia

zool. Camelus dromedarius L. (Rost); wielbłąd jednogarbny używany jako zwierzę juczne także w Polsce XVI w. (2)

zool. Camelus dromedarius L. (Rost); wielbłąd jednogarbny używany jako zwierzę juczne także w Polsce XVI w. (2): Obfitość wielbłądow okryie ćię y mułow z Mádyany z Efá (marg) Niektorzy wykłádáią Dromedarze. (‒) BibRadz Is 60/6; Dromas ‒ Dromedarz zwierzę. Calep 342b.

Synonimy: drabarz, orz, wielbłąd.

Cf [DROMADARYJUS], DROMARZ, DROMEDACZ