Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [DROTOWNY]

Następne hasło: DROZD »

DROTOWY (11) ai

Pierwsze o prawdopodobnie pochylone (tak Cn); drugie jasne.

Fleksja

sg
n	N	drótow(e)
	G	drótow(e)go
	I	drótowym, drotow(e)m

pl
I	m	drótow(e)mi
	f	drótowymi
	n	drótow(e)mi

sg N n drótow(e) (2). ◊ G drótow(e)go (3). ◊ I drótowym (2) WyprKr, drotow(e)m (1) CiekPotr. ◊ pl I m drótow(e)mi (1). f drótowymi (1). n drótow(e)mi (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „drot” (11)

Przymiotnik od „drot” (11):

a. Zrobiony z drutu złotego; aureo a. aereo stamine constans Cn (1):

Wyrażenie: »drotowa tkanica« (1): Dwa fartuſky. ieden hawtowani, A drugi s drotowimy tkaniczami WyprKr 108v.

b. Zrobiony przez skręcenie, splecenie sznurków lub pasma nici konopnych; [Łac śr: s.v. cannabinus: pro una sexagena cordarum cannabinarum alias drothovych] (2):

Wyrażenia: »drotowy postronek« = powróz (1): Y rzekł kniey/ ieſliby mię wiążąc związano drotowemi poſtronkámi nowemi [in funibus novis; nowémi powrozámi Wujek]/ ktoremi nie robiono/ tedy zemdleię BudBib Iudic 16/11.

»drotowa sieć« (1): iakosz y teraz zaraz iż się krzywdy wzabieraniu gruntow y zepsowaniu Granic, także wvmyslnym zabieraniu Iazow drotowemi sieciami dzieią ActReg 45.

c. Zrobiony w kształcie drutu (8):

Wyrażenia: »srebro drotowe« (2): Owo Srebro drotowe co ie Włoſzek złoći/ Drogo ie zápłáćiwſzy wniwecż ſie obroći. BielSat C3 [idem] BielRozm 20.

»drotowe złoto« [szyk 5 : 1] (6): Kitlik zwierſchni ſdrotowe^go zlota Saczowań na Talaŕ 100 WyprKr 37v, 69v, 70, 107, 109; Kołdry álbo drotowem złotem przeſzywáne. Albo z brzegow drogimi perłámi oſute. CiekPotr 31.

Cf DROCIANY, [DROTOWANY], [DROTOWNY]