[zaloguj się]
[pdf]

DROŻYĆ SIĘ (4) vb impf

się (2), sie (2).

o jasne.

Fleksja
inf drożyć się
praet
sg
3 m drożył się
fut
sg
1 m będę się drożył

inf drożyć się (2). ◊ praet 3 sg m drożył się (1). ◊ fut 1 sg m będę się drożył (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Żądać wysokiej zapłaty lub ceny; aestimare Cn [z czym] (4): Gdy nálezli okręt/ w ktorym ſię ná morze puśćić mieli: Pan okrętu drożył ſię znaymem. SkarŻyw 134; CiekPotr 44.
Zwrot: »nie ma się z czym drożyć« = rzecz jest małej wartości (1): Niemiał ſie téż z czym drożyć/ bodźcá [w ostrogach] połamáné WyprPl A4v.
W przen (1): Ono ſnadz żadne ſtworzenie Kiedy zna vpokorzenie Nie moze ſie nigdy ſrożyć A z rowną ſie rzecżą drożyć RejJóz E7.

Formacja współrdzenna: wzdrażać się.

SB