[zaloguj się]
[pdf]

DRUŻKA (5) sb f

Fleksja
sg pl
N drużk(a) drużki
A drużki

sg N drużk(a) (3). ◊ pl N drużki (1). ◊ A drużki (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVII w.

Towarzyszka panny młodej w obrzędzie weselnym, druchna; dorcium, paranympha, sodalis BartBydg (5): Vocabula turpium ac mundanarum mulierum [...] Dorcium, druszka BartBydg 254b, 251b [2 r.]; W vbiorach wyſzywánych będzie przyprowádzona do krolá/ dziewice zá nią/ druſzki iey przywiedzione będą tobie [sociae eius adductae tibi]. BudBib Ps 44/15.
Szereg: »drużki lub przydanki« (1): A moy miły ſamśiedźie cożeś to zgromádźił/ Ktożći ná tákie Druſzki lub Przydánki rádźił. ZbylPrzyg A2v.

Synonim: przydanka.

Cf DRUCHNA

SB