[zaloguj się]
[pdf]

DRYGANCIK (1) sb m

Fleksja

V sg drygånciku.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Dem. od,,drygant” ‘ogier’; tu: iron:
W przen: Milánowſcy. SZkodá że nam to gniazdo iuż ták márnie ginie/ [...] Bo nie ſłyſzę przez iáiec by Głazowie rodzą. Wfzákże ći Wáłaſzkowie w to traphiáią pięknie/ Ze ſie go prędzey drugi niż on iego zlęknie. Nie rádzęć go nádgániáć pánie Dryganćiku/ Bo pewnie v Wálaſzká będzyeſz prętko w łyku. PaprPan Z2v.

KN