[zaloguj się]
[pdf]

DRYJA (8) sb f

Fleksja
sg pl
N dryja dryje
I dryją
L dryjach

sg N dryja (3). ◊ I dryją (2). ◊ pl N dryje (2). ◊ L dryjach (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVIII w.

1. Trójka np. na kostkach do gry lub figura wyznaczona przez trzy punkty; ternio Cn (6): pytam co to ieſt Dryiá? Odpowiáda/ iż Dryiá ieſt trzykątna Figura/ ná trzy węgły ták rozłożona. * * * OrzQuin H4v; Ale iákobym z wámi Wárcaby grał/ obiecałem wam był powiedźéć o Eśiéch/ o Dryiách/ o Quadrzéch/ o Cynkoch/ y o inych Figurách OrzQuin M, H4v [2 r.], I, T.
2. Trójka koni w zaprzęgu (1): Komu wozá nie ćiągnie proceſsia koni. Iuż teraz tuzem ieźdźić/ y quatrem/ y dryią/ Tylko owym należy co żebrácko żyią. KlonWor 55.
3. Nazwa herbu (1): wybiéramy ná Herby Szláchty Polſkiéy Ziem Litewſkich náſzych Szláchtę niżéy nápiſáną: [...] A naprzód Szláchtá Herbu Leliwy/ Moniwidá Woiewodę Wileńſkiégo: [...] Driá/ Mikołáiá Táwtygierdá SarnStat 990.

KN