[zaloguj się]
[pdf]

DUBAS (8) sb m

dubås, dubas-.

Fleksja
sg pl
N dubås
A dubås dubasy

sg N dubås (5). ◊ A dubås (2). ◊ pl A dubasy (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVII(XVIII) i XIX w.

Niewielki statek rzeczny wiosłowo-żaglowy, służący przeważnie do spławiania zboża, pochodzący przeważnie z województw ruskich; szkuta, barka; phasel(l)us, vectoria (navis) Calep, Cn; ancyromachus Calep; navis actuaria a. frumentaria a. oneraria, scapha Cn (8): Phaselus ‒ Dubąs. Calep 798b, 68b, 1105b; Ale kto zmyślił przećiwne dubáſy/ Szkutę y do niey ták dźiwne kulaſy/ Wierzę że Polſce był nieprzyiaćielem KlonFlis C4; (marg) Nauis actuariola. (‒) A gdy zbijeſz groſz ná komięſzce máłey/ Sprawże też dubas nie názbyt zuchwáły: Laduyże iágły y towáry ſkromne/ A nie ogromne. KlonFlis E3.
Wyrażenie: »dubas warowny« (1): A nurt záś krzywy y gośćiniec głowny/ Gdźie ma iść ſzkutá y dubas wárowny/ Wártem názywą Rotman iuż nie młody/ Co swiádom wody. KlonFlis F2v.
Szeregi: »dubas abo pułszkuteczek« (1): Spraw dubas ábo pułſkutecżek rowny Nie názbyt głowny. KlonFlis E.

»szkuta abo (i) dubas« (2): Nauis frumentaria, ſiue actuaria, ſiue fluuiatilis, ſzkutá ábo dubas: quae et nauis oneraria vocari potest. KlonFlis C4, F2v.

Cf DŁUBAS

BZ