[zaloguj się]
[pdf]

DUPLA (3) sb f

Fleksja

A sg duplę (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

1. Podwójna opłata, może podwójny podatek [dwojnasobna wina, nagroda ‒ dupla Cn] (1):
Szereg: »sympla albo dupla« (1): Biſkupi też według potrzeby kontrybucyą ſkłádáli/ álbo ſymplę álbo duplę/ iáko oni zową. BielKron 405.
2. Gęsta tkanina jedwabna o splocie płóciennym; tela serica densior vel bilix Cn (2):
Zestawienie: »dupla kitajka« (2): Mąm też Dupłe [!] Kitaykę mąm płotno rąbkowe BielSat B4 [idem] BielRozm 14.

Synonim: 2. zest.: »duplewa kitajka«.

Cf DUPLAHARAS, DUPLBIER

KN