[zaloguj się]

DWOJCZAK (1) sb m

Fleksja

G pl dw(o)jczåk(o)w.

stp, Cn, Linde brak.

Wyznawca odłamu arian, uznającego bóstwo tylko Boga Ojca i Ducha Świętego; dyteista: Wywody Dwoycżakow/ ábo tych co ták trzymáią/ że ſie ſyn Boży vrodził ná niebie bes mátki/ á ná ziemi bes Oycá. CzechRozm ktv.

Synonimy: dwobożnik, dwojbożanin.

ZZie