[zaloguj się]

[DWOJŻONATY ai

Fleksja

N sg m dw(o)jżonaty.

stp, Cn brak.

Żonaty powtórnie po śmierci pierwszej żony; tu w funkcji rzeczownika: Nie ieſt tego potrzebá/ áni tego roſkázował Apoſtoł [św. Paweł]; áby niemogł nikt być Biſkupem/ iedno żonáty/ iednę tylko żonę máiący [...] ále tego potrzebá ieſt Biſkupowi/ y tho ieſt tu roſkazano Biſkupom; áby żaden dwoyżonáty nie był brány na Biſkupſtwo. HerbOdpow Tt5v (Linde s.v. dwójżon).

Cf DWOJOŻENIA, DWOJŻENIEC, DWOJŻON]

WG