Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DWORZANINOWY

Następne hasło: DWORZAŃSTWO »

DWORZAŃSKI (4) ai

o oraz a jasne.

Fleksja

sg
m	N		f	N	dworzańsk(a)
	G	dworzański(e)go		G
	I			I	dworzańską

pl
D		dworzańskim

sg m G dworzański(e)go (1). ◊ f N dworzańsk(a) (1). ◊ I dworzańską (1). ◊ pl D dworzańskim (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „dworzanin”; właściwy dworzaninowi, dotyczący dworzanina, związany z osobą dworzanina lub z dworem, dworski (4)
- a. W funkcji rzeczownika (f): służba na dworze, w charakterze dworzanina (1)

Przymiotnik od „dworzanin”; właściwy dworzaninowi, dotyczący dworzanina, związany z osobą dworzanina lub z dworem, dworski; aulicus Modrz (4): Otpowyedz Dworzanska [...] Ia Staniſlaw Ian pyotr dworzanye krolya yego myloſczy sluzebnyky [...] Odpowyadamy thym tho lyſthem [...] naſze czczy MetrKor 34/288.

Wyrażenia: »dworzańskie chłopięta« (1): Károlus Ceſarz/ iáko był trefny/ [...] kazał go [opiłego chłopa] dworzáńſkim chłopiętom do páłacu Ceſárſkiego przynieść WerGośc 245.

»żywot dworzański« (1): Przeto trzebá żywotá dworzáńſkie^go [Aulicorum... vita] dobrze popráwić/ wedle tego ſpoſobu iáko ſmy wyżſzey nápiſáli ModrzBaz 37v.

a. W funkcji rzeczownika (f): służba na dworze, w charakterze dworzanina (1):

Zwrot: »dworzańską służyć« (1): iáko to tobie byli tráfnie/ kuńſztownie y śmieſzno wyrządźili dwá zacni Polacżkowie mili/ ktorzy dworzáńſką v Krolá Zygmuntá ſłużyli WerGośc 247.

Cf DWORZANINOW