![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: DWUNASTY | Następne hasło: [DWUNITNY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DWUNIEDZIELNY (3) ai
Oba e jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | dwuniedzielny |
| A | dwuniedzielny | |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | dwuniedzielné |
sg m N dwuniedzielny (1). ◊ A dwuniedzielny (1). ◊ pl N subst dwuniedzielné (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Mający być załatwiony w terminie do dwu tygodni; dwutygodniowy (3): gdy ktho pozwány ná wielki Sąd nieſtánie/ álbo [...] po wywołániu Sądu tego/ przes dwu niedźielny czás/ komu krwáwą ránę záda/ [...] ieſt zá káżde tákie przewinienie/ po czterdźieſći groſzy. GroicPorz K3, 1.
Wyrażenie: »kwerele dwuniedzielne« (1): Sądy. Grodzkié roki ſześć niedźiélne. Querelae dwu niedźiélné. SarnStat 480.
BZ