« Poprzednie hasło: DWUROCZNY | Następne hasło: DWUROGATY » |
DWUROGACZ (1) sb m
Fleksja
N sg dwurogåcz.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Istota o dwu rogach; tu o apokaliptycznej bestii (Apoc 13/11), w której protestanci dopatrywali się symbolu papieża: Pátrzayże iż Apoſtoł powieda/ iż kazał ten dwurogacż mieſzkáiącym ná ziemi/ áby ſobie ożywili obraz oney pirwſzey beſtiey ktora byłá iuż iákoby vmárła. RejAp 112v.
BZ