[zaloguj się]

DWUWIERZCHNI (1) ai

Fleksja

G sg m dwuwi(e)rzchni(e)go.

stp, Cn brak, Linde XVII w.: dwojwierzchny.

Mający dwa wierzchołki:
Wyrażenie: »Parnas dwuwierzchni« [kalka z łac. biceps Parnassus]: Niech tu z Párnáſſu lecą dwuwierzchniego Roie/ z pſzcżelnikow kráiu Attyckiego. KlonŻal D2v.

BZ