[zaloguj się]

DWUWYKŁADNY (6) ai

a jasne.

Fleksja
sg
fN nNdwuwykładn(e)
Gdwuwykładn(e)j Gdwuwykładn(e)go

sg f G dwuwykładn(e)j (1).n N dwuwykładn(e) (2).G dwuwykładn(e)go (3).

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Mogący być dwojako tłumaczony, mający dwa znaczenia, dwuznaczny (6): thákowe zátrefnowánie/ z rzecży/ ábo ſłowá dwuwykłádnego/ podoba ſie ſkoro naybárziej ludziom GórnDworz P7v; Więc iż tákowego dwuwykłádnego rzecżenia śiłá ieſt ſpoſobow GórnDworz P8v; To tu y vſłyſzał/ táką odpowiedź iákiej nie cżekał/ j to ſłowo dwuwykłádne Kozieł/ ſmiechu przyſporzyło. GórnDworz P8v, P7, P7v, P8.

W charakterystycznym połączeniu: dwuwykładne słowo (5).

BZ