[zaloguj się]
[pdf]

DYDRACHMA (5) sb f

dy- (3), di- (2).

Oba a jasne.

Fleksja
sg pl du
N dydrachma
A dydrachmy dydrachmie

sg N dydrachma (1). ◊ pl A dydrachmy (1). ◊ du A (cum nm) dydrachmie (3).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Moneta grecka wartości dwóch drachm [didrachmon, ort złotego albo półósma grosza Mącz 95b; urt ‒ didrachma, didrachmum Cn] (5): W Greckim ſtoi Dydráchmá co cżyni około ſiedmi groſzy Polſkich ábo dźiewiąci. BibRadz 12 marg; Ważył Státer dwie Dydráchmie tho ieſt czternaśćie groſzy. BibRadz 12 marg; Státer, ważył dwie Didráchmie; iáko y ſiclus: iáko v nas puł tálára. WujNT 71 marg; Płáći dwie dydráchmie/ zá ſię y zá Piotrá/ pułtálárkiem w gębie rybiey od Piotrá náleźionym. WujNT przedm 36, 71 marg.

Cf DRACHMA

KN