[zaloguj się]
[pdf]

DYGRESYJA (1) sb f

Fleksja

A pl dygr(e)syj(e).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Odejście, zboczenie od właściwego tematu [digressio ‒ odstąpienie, odeście Mącz 147b; digressio ‒ rozejście, roz- łączenie Calep; odstąpienie od rzeczy ‒ digressio a proposito Cn]: Gdy po pytániu ich [adwersarzów]/ odpowie ſię ná káżdą rzecż/ nie wchodząc w dálſze digreſsye y ſwary/ niech publicae perſonae nápiſzą każdego mowę PowodPr 47.

WK, BC