[zaloguj się]

DYKCYJONARZ (1) sb m

Fleksja

G sg dykcyjonårza.

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Słownik, leksykon [dictionarium księgi, w których słowa wespołek zgromadzone i wyłożone, quemadmodum Graeci λεξικον vocant Mącz 86d; słownik, wokabularzdictionarium, vox recentiorum parum Latina Cn]: przez dowcip ludzki/ ktoremuch pomoc vmyślił/ przez wydanie Dictionarzá obfitego/ ktory niebędźieli mógł obfitſzy być/ tedy wżdy da Pan Bog z rownanay z ſąśieckim/ ktorych Niemcy y látynowie vżywáią/ zowąc Promptuarium linqȩ latinȩ SienLek 196.

JW