« Poprzednie hasło: [DYMARSKI] | Następne hasło: DYMEK » |
[DYMARZ sb m
Fleksja
N pl dym(a)rze.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (XVIII) ‒ XVII(XVIII) w.
Robotnik wytapiający żelazo w piecach hutniczych zwanych dymarkami: Jest też domkow 10, kędy mięszkają kowale, węglarze, dymarze i inszy robotnicy LustrRaw 45.]
ZCh