![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [DYMISYJA] | Następne hasło: [DYMKA] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DYMITR (1) sb m
Sł stp, Cn, Linde brak.
Fleksja
A pl dymitry.
Prawdopodobnie z grec. δίμιτρος ‘o podwójnym diademie’; tu może ozdoba uprzęży końskiej: Ktemu [są w Moskwi] Rzemieśnićy pilni/ cżyniąc ochędoſtwo ná ſwoy Koń/ iáko boty/ Siodłá/ Dymitry/ lárcżaki/ Tebieńki/ Luki/ y wiele rzecży innych/ kthore zależą ku Rycerſkim rzecżam BietSpr 66v.
LW