[zaloguj się]
[pdf]

DYNASTYJA (2) sb f

Pierwsze a jasne.

Fleksja
sg pl
G dynastyj(e)j
A dynastyje

sg G dynastyj(e)j (1). ◊ pl A dynastyje [zapis: -ȩ] (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Państwo, którego władca nie posiada tytułu królewskiego [dynastia ‒ państwo, mocarstwo Mącz 98b] (2): FInlándia źiemiá cudna y roſkoſzna/ ieſzeże lepſza niż Szwecia/ pierwey ią pocżytano zá kroleſtwo/ ále dziś tylko tytuł ma Dináſtiey. BielKron 294.
Szereg: »tak despocyja jako też i dynastyja« (1): Weźmićie wſzytki Páńſtwá od Kroleſtwá rózné/ ták Deſpocyę iáko téż y Dynáſtye/ to ieſt/ Hoſpodárſtwá y Kśięſtwá OrzQuin P.

Synonimy: księstwo, mocarstwo, państwo.

WK, BC