![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: DYNASTYJA | Następne hasło: [DYNDYRZ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DYNDOTY (1) sb pl t
Fleksja
N dyndoty.
Sł stp, Cn, Linde brak.
żart. Prawdopodobnie odchody (kał albo mocz): Są pecki co ná dupnych gorach wyraſtáią/ Ná włoſiánych ſzypułkach á koſtek nie máią. A gdy ktorą rozgryźnieſz/ iáko gowno ſmierdzi/ A kiedy máią wſchodzić/ gorá bárzo pierdzi. Támże też niedáleko rodzą ſie Dyndoty/ Co też proſto ſtámtych gor pádáią ná boty. RejFig Bb.
KN