[zaloguj się]
[pdf]

1. DYNGOWANIE (2) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; a jasne.

Fleksja
sg
N dyngowanie
G dyngowaniå

sg N dyngowanie (2). ◊ G dyngowaniå (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Ugoda, godzenie się (z niem. dingen) (2): Depactio, dyngovanye BartBydg 40b.

W przeciwstawieniu: »bitwa ... dyngowanie« (1): ZAwitay trunku swięty/ dawno pożądány/ [...] Cżłeká vbogiego/ rogámi vzbroiaſz/ Kto ſie tylko náwinie: z káżdym bitwę wznawiaſz. Nuż też do dyngowánia/ wnet że daſz potuchę PaxLiz Dv.

WK, BC