[zaloguj się]
[pdf]

[DYPSAS sb m

Fleksja

N sg dypsas.

Sł stp, Cn, Linde brak.

zool. Bliżej nie oznaczony wąż, o którym mowa jest w klasycznych pismach; jego ukąszenie miało wywoływαć śmierć połączoną z nadzwyczajnym pragnieniem (Rost) [dipsas ‒ niejaki rodzaj wężów, wielkie prαgnienie, gdy go [!] ujedzą przywodzących Mącz 89d; wąż maluczki jadowity – dipsas, ῾η διψάς a διψάω, sitio, quod morsu sitim inexstinctam afferat Dioscoride teste Cn]: Aza táki ięzyk nie więcey ſkodźi/ niżli on wąż/ álbo gádźiná/ ktorą zową Dipſás [quam ulla dipsas Erasmus D. Rotterdamus, Lingua, Basileae 1525, kv]/ ktory gdy vyie/ tedy pić muśi/ bes przeſtánia/ á vgáśić ſie iuz nigdy niemoże. ErazmJęzyk O8v.]

MK