« Poprzednie hasło: DYSPENSACYJA | Następne hasło: DYSPENSOWAĆ » |
DYSPENSATOR (2) sb m
Fleksja
G pl dyspensatorów (2).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Wyższy urzędnik dodany do pomocy podskarbiemu, zajmujący się sprawami finansowymi państwa, zwłaszcza dochodami z podatków; szafarz [dispensator ‒ szafarz Mącz 289a; Calep; podskarbi powszechnie, szafarz pieniężny pański abo rzeczypospolitej – dispensator Cn] (2): Iurisdicia [podskarbiego W. Koronnego] która ſye we trzech rzeczách zámyká: W poſtánowieniu Quȩſtorów, Curatorów, y Diſpenſátorów. Druga w ſłuchániu liczby tychże Curatorów, Quȩſtorów, y dyſpenſátorów. [...] Stanowić ſprawce, ſzáfárze/ y zbiérácze dochodow vrząd Podſkárbiégo: a także liczby ich ſłucháć SarnStat 412.
Synonim: szafarz.
WK, BC