[zaloguj się]
[pdf]

DZ (17)

dʒ (11), dz (6).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów i poza tym streszczenie JanNKar).

Literą alfabetu polskiego (17): MurzOrt B, Bv; Mnieby ſie tedy zdáło áby ſie ábo dwie literze ſpoiły w iednę ták/ dz/ dź/ dż coby iuż łácno było y bárziéy do rzeczy: Albo więc ná kſztałt inákſzy ták/ dʒ /dʒ́/ dʒ̇. a zyśdź ſie może y do proſtégo y do vkośnégo piſmá. Pan Górnicki ma tákié / dʒ / d / đ JanNKar E3 ‒ E3v; Ná to ieſt regulká v mnie, że po c/ cz/ ł/ dz/ dż rz/ ż/ nigdy nie idźie proſte i/ iedno tępé y. JanNKar G2v, C4, E3 [2 r.], G2v, H3v [3 r.]; [przykłady na konsonantes] dʒ Cudʒy ſynowie záſtáŗeli ŝie. Wuodʒ moi/ i znáiomy moi. JanNKarGórn G4, G3v; D iedno/iako drab/ dąb. dʒ troie: pirwſzé gdi piſzem/ wiédʒ/ to ieſt/ bądʒ pewien: drugié z kréſką/ iako wiedʒ/ to ieſt/ za rękę/ abo zacokolwiek, tŗećie z kreſką na dole/ iako lidʒba. JanNKarKoch E2v - E3; OBIECADŁO WEDLE ORTHOGRAphiiéy Páná Kochánowskiego ták idzie. A a  ą b  c ć cƶ d dʒ dʒ́ dʒ̇ [...] z ź ż. JanNKarKoch G3.

JW