[zaloguj się]
[pdf]

DZICZ (2) sb f

Fleksja

N sg dzicz (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

1. coll. Barbarzyńcy, ludzie okrutni (1): [Węgierska ziemia mowi] Turek ná mię náoſtrzył ſwoię ſzáblę oſtro: Tákież Niemiec hártuie ſwoie ſzefeliny/ Iuż mię práwie ogárnął wſzytek narod inny. Iuż mi co lepſze zamki wźięłá okrutna dzicż BielSen 13.
2. coll. Dzikie zwierzęta (1):

W porownaniu (1): Narod, iáko dzicż, záwſze pyſku otwártego. CiekPotr 19.

Cf DZICZYZNA

SB