![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: DZIEDZINA | Następne hasło: DZIEDZINNIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DZIEDZINKA (1) sb f
Fleksja
N sg dziedzinka.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Dem. od „dziedzina” ‘posiadłość ziemska, wieś’: Possessiuncula – Dziedzinka. Calep 825a.
[Wyrażenie: »pusta dziedzinka«: pusta dziedzinka leży w gruncie czastarskim, którego używają ludzie ze wsi ziemiańskich panów Magdalińskich LustrWpol 99, 224.]
KN