« Poprzednie hasło: DZIEŃHA | Następne hasło: DZIERCA » |
[DZIEŃNICA sb f
Fleksja
I sg dzieńnicåmi.
Sł stp w innym znaczeniu, Cn brak.
Grupa kapłanów żydowskich pełniąca kolejno co tydźień dzienną służbę w świątyni (z grec. ᾽εφημέριος ‘dzienny, jednodniowy’): Był za Heroda krola żydowſkiego kapłán niektory imięnięm Zacharjaſz z Ordunku Abjáſzowego [de vice Abia; ᾽εξ ᾽εφημερίας ᾽Αβιά] (marg) Bo za krola Dauida kapłański náród był rozdzielon na 24. części/ ktoré to częśći [...] iedna podrugiéi rzędem/ vrząd kapłański wypełniały/ a ſtych części była oſma ktorą od Abjáſzá przezywáno [...] Gréckié słowo ty ordunki abo cześci/ dzieńnicámi zowie/ A to iſz każdá znich/ pewné dni ſwyi posługi miała (‒) MurzNT Luc 1/5 (Linde).]
FP