[zaloguj się]
[pdf]

DZIESIĘCINNY (4) ai

e jasne.

Fleksja
sg
mNdziesięcinny
Adziesięcinny
pl
G dziesięcinnych
A subst dziesięcinné

sg m N dziesięcinny (1). ◊ A dziesięcinny (1). ◊ pl G dziesięcinnych (1). ◊ A subst dziesięcinné (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII – XIX w.

Przymiotnik od „dziesięcina”: odnoszący się, dotyczący dziesięciny; decimalis JanStat; decumanus Cn (4): ćiż Woytowie y Sołtyſowie Wiárdunki náſzé dźieśięcinné [Fertones nostros decimales JanStat 230] [...] od ludźi wybráć/ á nam/ [...] przyniéść wiernie y cále będą powinni. SarnStat 188.
Wyrażenia: »pan dziesięcinny« = właściciel dzieśięciny (1): bo gdy tego nie vczyni/ tedy Pan Dźieśięćinny Dźieśięćinę przeda wolnie [dominus decimae decimam vendet Ubere JanStat 227] SarnStat 185.

»dziesięcinne pieniądze« (1): Item a czo ssye tycze dziesyeczinnych pienyądzy nyebosky cziothki ych ktore pobral oth kmyeczi [...] ma ssye s nymy dzielicz na thrzy czesczy. ZapWar 1550 nr 2666.

»regestr dziesięcinny« (1): Kiedy ſpiſuią Regeſtr dźieśięcinny/ ma káżdy chłop prawdę/ wiele náżął/ powiedáć GostGosp 78.

SB