« Poprzednie hasło: DZIESIĘĆ | Następne hasło: DZIESIĘĆKROTNY » |
DZIESIĘĆKROĆ (29) nm
W pisowni rozłącznej (26), w pisowni łącznej (3).
e oraz o jasne.
N a. A dziesięćkroć (26). ◊ G dziesiącikroć (2). ◊ D a. L dziesiącikroć (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.
W połączeniu z czasownikiem (15): LibLeg 11/184v; I owſſem oćiec wáſz oſſukał mię/ á odmieniał zapłátę moię dźieſięć kroć [decem vicibus] Leop Gen 31/7, Iob 19/3; BibRadz I *4b marg, Gen 31/41, 2.Reg 19/43, Bar 4/27; Decies in anno pariunt columbae, Dzieſięc kroć lęgą ſie gołębie w rok. Mącz 79a, 79a; BiałKat 371; BudBib Num 14/22, Dan 1/20; ReszPrz 72; ZawJeft 38; Iuż to dźieśięć kroć Idá ſię okryłá/ Sniegiem GórnTroas 12.
W połączeniu z liczebnikiem lub zaimkiem liczebnym (12):
»dzieśięćkroć tysiąc tysięcy« = decies millies centena millia PolAnt (2): 10000000. Dzieſięc kroć tyſiąc tyſięcy. KłosAlg D; BibRadz Dan 7/10.
SB