![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: DZIUB' | Następne hasło: DZIUBAS » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DZIUBAĆ (1) vb impf
Fleksja
praet 3 pl m pers dziubali.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
Uderzać czymś ostro zakończonym, kłuć, rąbać; pinsere, rostrare Cn [kogo czym]: Thurcy [...] wyſyłáli małe vffy przećiw im ku potykániu wywabiáiąc ie wyieſzdżáli przećiw im náſzy/ ále wſzędzie zſwoią ſzkodą/ bo ie cżákány przez zbroie dziubáli. BielKron 309.
Formacja współrdzenna: przezdziebnąć.
Cf ZOBAĆ
ZZie