[zaloguj się]
[pdf]

DZIURAWIEJĄCY (1) part praes act

Fleksja

N sg n dziurawiejąc(e).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Stający się podobnym do gąbki, pełen dziur; tu: owrzodziały:
Wyrażenie: »dziurawiejące ciało«: Fistulosa terra [...] Lugowáta ziemiá/ która ták rzadka yeſt yákoby gębká. Fistulosus cancer, morbus, Ták dziuráwieyące ciáło. Mącz 129a.

Cf DZIURAWIEĆ

KN