[zaloguj się]
[pdf]

DZYTA (3) sb n indecl

a jasne.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów) s.v. dz.

Nazwa szóstej litery alfabetu greckiego, będącej znakiem dla greckiej społgłoski dzeta, rownej polskiej i włoskiej społgłosce dz (3):
Wyrażenia: »dzyta greckie« (2): Ma też [włoski język] y dzytá Grèckió właſnè JanNKar C4; Y ieſli co, to dzytá Grèckié ieſt bárzo potrzebnè. Po tè czásy bowiém záwſze, ták compoſita iáko ſimplicia, dzwon y odzów, etć. iednáko ſie piſáły. JanNKar E3.

»dzyta polskie« (1): Na rózność tedy syllab, trzebá áby było dzytá Polſkió troiákió: iedno proſtè bez krèſki, dla ſłowá/ wiédz, [...] drugié dla ſłowá/ wiedź/ z krèſką: trzećié dla ſłowá/ dżdży/ z miąſzym punktem. JanNKar E3.

BC