DŹWIĘCZNY (1) ai
Fleksja
L sg m dźwięcznym.
Sł stp: źwięczny, Cn brak, Linde XVII w.
Odbijający dźwięki, głosy, dźwięczący: Echo też zátobą chodząc zá wiecżorney głoſy/ Zbieráłá po dźwięcżnym leśie roſpuſzcżone głoſy. KlonŻal B2v.
Cf WIELODŹWIĘCZNY
BC
![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}