[zaloguj się]

DŹWIGAĆ SIĘ (4) vb impf

Fleksja

inf dźwigać się.

stp, Cn, Linde brak.

Trudzić, męczyć się noszernem ciężaru [z czym]: iáko on dziad [...] ktory nioſł [...] brzemię drew z láſá na ſobie. [...] powiedział: Ey iużbych ſnadź wolał ſmierć niżli ſie s tymi drwy dzwigáć. RejZwierc 170.

Formacje współrdzenne: nadźwigać się; dźwignąć się, podźwignąć się, wydźwignąć się.

KN