« Poprzednie hasło: [DŻERMA] | Następne hasło: 2. E » |
1. E (48)
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) i XVIII w.
»e bez kreski« (1): ten vocatiuus, Pánie, domine, niech idźie proſtym /e/ bez krèfki JanNKar E3v.
»e z kreską« (1): Ia kłádę záwſze tè pánié, hae dominae, á ty pánie, tu domine. Y to ſłowo tè przez è z krèſką JanNKar G3.
»e z kreską (u spodku)« (2): Trzećié [e] z ḱrèſką v ſpodku dobré iest. JanNKar E3v; JanNKarKoch E3v.
»e łacińskie« (2): JanNKar E4; E troie: piérwſzé równé łaćińſkiému/ a to m kréfkę nad ſobą/ iako i łaćińſkié/á/ iako w tym słowie/ Panié/ Dominȩ: Drugié naſzé: iako tu paniè/ domine Oſtatnie z kréſką albo z ogonem JanNKarKoch E3v.
»e z ogonem« (1): JanNKarKoch E3v cf »e łacińskie«.
»e pospolite« (1): Pan Górnicki ma tákże troie /e/ iedno poſpolitè, drugié Láćińſkié tákié /e/ w trzećim ſie zgadza z pánem Kochánowſkim. JanNKar E4.
»e proste« (2): Ma też [włoski język] dwoie e, iedno proſtè, iáko w tym ſłowie trattare e concludere. á drugié z accentem ták, è, ktore ſie także przykro ſádźi, iáko w tym ſłowie cioé Noè. JanNKar C4, E3v.
WG