[zaloguj się]
[pdf]

EKSPURGOWAĆ (1) vb pf

Fleksja

inf ekspurgować.

Sł stp, Cn, Linde brak.

praw. Usprawiedliwić, oczyścić z zarzutów [expurgo ‒ wymietam, wychędożam, wyczyściam, metaph. excuso – wymawiam Mącz 332b; ‒ wymiatuję, chędożę Calep; chędoże, oczyściam – expurgo Cn; oczyściam się słowy, wyprawiam się z czego, z grzechu, niewinność swą abo czyję pokazuję, wymierzam się, omawiam, wywodzę się z tego co mi zarzucano ‒ expurgo me, habui expurgationem Cn] [co]: będźie powinien Sędźia ſententią ſwą perſonaliter expurgowáć na Wiécách [sententiam suam personaliter expurgare in colloquiis JanStat 646]: a z Wiéców appellacia na Séym bydź ma. SarnStat 813.

Synonim: wymawiać.

AK