[zaloguj się]

[EKSULOWAĆ vb impf

Fleksja

3 sg m praet eksulow(a)ł.

stp, Cn brak;, Linde bez cytatu: exylować.

Być wygnańcem, przebywać na wygnaniu [exulojestem wywołan z ziemie; jestem daleko od ojczyzny Mącz 122d; ‒ jestem wygnaniec Calep; wygnaniec jestem, na wygnaniu mieszkamexulo Cn]: waśnił się Eryk na tego Ezechiasza, który go o taką niełaskę do ojca przywiódł, że go chciał dać ojciec pojmać i do więzienia wsadzić: aż zjechał i exulował w Smolandyi, z jednej do drugiej się wyspy umykając, aż do śmierci ojca swego. KromHist 15.]

FP