![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [EPIKUREUSZ] | Następne hasło: EPIKURSKI » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
EPIKUROW (2) ai
e prawdopodobnie jasne; w przypadkach zależnych o jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | V | epikur(o)w |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | m pers | epikurowi |
sg m V epikur(o)w (1). ◊ pl N m pers epikurowi (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Przymiotnik od „Epikur” n-pers (2): (did) Mierność [do Bachusa] (‒) Co ia to ſłyſzę nędzniku/ Epikurow vrzędniku/ Co iedno ſłużyſz brzuchowi/ Mieyſcá nie daſz rozumowi BielKom F; Mącz 106c.
AK