[zaloguj się]
[pdf]

EPITAFIJUM (26) sb n

Zawsze -ph-.

e oraz a jasne (w tym 17 r. niekreskowane).

Fleksja
sg pl
N epitafijum epitafijå
A epitafijå

sg N epitafijum (24). ◊ pl N epitafijå (1). ◊ A epitafijå (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Napis na nagrobku lub utwór literacki ku czci zmarłego (tu najczęściej w tytułach tego rodzaju utworów) [epitaphium – napis, napis nad grobem BartBydg; napis Murm 129; Mymer1 7v, Mymer2 6v; ‒ tytuł albo napis nagrobny, ab ᾽επί supra et τάφος sepulchrum Mącz 107a; – napis na grobie Calep; nagrobek, napis nagrobny ‒ epitaphium Cn] (26): KochFrag 52 [2 r.], 54; EPITAPHIA, EPIGRAMMATA, NAGROBKI, NAPISY krotkie/ y inſze drobiazgi. SzarzRyt C4.

epitafijum czyje (2): w Spirze pochowan/ ná ktorego grobie thák napis ſtoi: Syn tu/ ociec tu/ prádzyad tu leżą poſpołu, (marg) Epitháphium Henryka IIII. (‒) BielKron 180; KochFrag 50.

epitafijum komu (18): A co tych pieśni y nabożnych y ſwieekich/ wirſzow rozlicżnych/ Epitháphia ludziom poććiwym/ thákże też y ná herby ich/ to temu y licżby nie było RejZwierc [275]v; KochTr 26; KochFr 14, 17, 27, 30, 34 (12); Epitaphium Dzikowi. DZiśieſmy z tobą Dźiku żártowáli/ A dźiśieſmyć záś grob nágotowáli. PudłFr 23, 44, 54; SzarzRyt D2v.

Szereg: »epitafijum to jest napis na grobie« (1): [Bolesław] wſtąpił do iednego klaſztorá w Korytáńſkich gorách [...] ſłużył do śmierći zakonnikom wſzytkim [...] Támże y dziś Epitáphium/ to ieſt napis/ ná grobie ieſt. BielKron 348v.

Synonim: »napis nagrobny«.

MB