[zaloguj się]

EUZEBIJANIN (1) sb m

Fleksja

N pl euzebijåni.

stp, Cn, Linde brak.

Zwolennik Euzebiusza (IIIIV w.) biskupa z Cezarei, teologa i historyka kościelnego, który na soborze nicejskim starał się załagodzić spór z Ariuszem, potem zwalczał biskupa Atanazego na synodzie w Tyrze: piſmá o iednym Bogu ſámemu Oycu przywłaſzcżáli/ lecz też y Syná Bogiem być zwáli/ ále mnieyſzym/ á Duchá ſwętego ieſzcże mnieyſzym. Tákiemi byli Arriani / też Euzebiani/ o cżym ſwiádſzy hiſtoria Eccleſiaſtica. SarnUzn B2v.

AK