[zaloguj się]
[pdf]

EWAZYJA (11) sb f

-z- (9), -s- (2).

e oraz pierwsze a jasne, drugie a pochylone.

Fleksja
sg pl
N ewazyjå
G ewazyjéj
A ewazyją
I ewazyjami
L ewazyjach

sg N ewazyjå (4). ◊ G ewazyjéj (4) ◊ A ewazyją (1). ◊ pl I ewazyjami (1). ◊ L ewazyjach (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w (z Cn).

praw. Odparcie zarzutu ze strony oskarżonego, usprawiedliwienie się [wyprawienie się z obwinienia, z zarzuconej winy – evasio culpae Cn] (11): ná dokończeniu Séymu nie ma bydź bronioná/ y owſzem dopuſczoná pozwánému euazia/ gdźieby mu z práwá przyſzło SarnStat 152, 777, 799 [2 r.], 1308.
Zwrot: »ewazyjami robić« (2): Poſtępek práwny przed dekrétem ná dwoię ſie dzieli: bo teraz naprzód Ewáziámi robią: potym do defenſiiéy rei principalis przychodzą. SarnStat 777, 758.
Wyrażenia: »bliski do ewazyjej« (3): A gdźieby probationes et documenta contra reum, nie były certa, manifeſta, notoria et ſufficentia tedy obwiniony/ blizſzy záwżdy będźie do Ewáziiéy/ wedle Státutu de viro bonae famae SarnStat 152, 120 [idem], 962.

»ewazyja przez przysięgę« (1): wiele pomocników złych rzeczy y mężobóyſtw pod praetextem ewáziiéy przez przyśięgę [się] vkrywa/ y z wyſtępków ſwych wychodźi SarnStat 583.

Synonim: wyprawienie się.

AK