[zaloguj się]
[pdf]

EWOKACYJA (2) sb f

e prawdopodobnie jasne; o jasne, a pochylone.

Fleksja
sg
N ewokacyjå
I ewokacyją

sg N ewokacyjå (1). ◊ I ewokacyją (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

praw. Rodzaj ekscepcji, zarzut formalny dotyczący pozwania przed niewłaściwy sąd [evocatio — wyzwanie Mącz 505a; ‒ wywołanie, wywolywanie, wywabianie; wyzywanie do siebie ‒ evocatio Cn] (2): Exceptiones aliae ſunt [...] Ex parte fori, co Ewocátią zową. SarnStat 1288.

ewokacyja z czego (1): Ewázia. [obejmuje] Condemnatio. Contumátia, Ewokátia z Powiátu. Pro maiori. Pro re principaliore. Inhibitię, etc. SarnStat 777.

AK