[zaloguj się]
[pdf]

FALKATA (2) sb f

fa- (1), få- (1) BielSpr (1 : 1); drugie a jasne.

Fleksja

N pl falkaty (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wóz wojenny uzbrojony w kosy żelazne używany do ataku [falcatus ‒ krzywy jako kosa albo sierp Mącz 117b; woz wojenny do potrzeby staroświecki – currus falcatus, quadriga falcata Cn] (2): Bywáły też wozy ſzerokie o cżterzech kołách rozmáite/ iedny falcáty/ drugie ármáty. Fálcáty bywały/ do ktorych przypráwowáli żeláżá oſtre ná obu ſtronách wozá v ſzynklow/ to ieſt koſy/ iedny ná doł/ drugie proſto iáko ſzynkiel idzie. Do tych wozow záprzągáli konie zbroyne płoche/ przed kthoremi dáleko tkwiáły długie y oſtre drzewcá/ o dwu grotách iáko widły. Puſzcżáli thákie wozy miedzy nieprzyiaćiélſkie woyſká/ gdzie przyſzli ná Ludźi/ sſtáłá ſie w nich ſzkodá nie máła. BielSpr 61v.

AK