Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: FAŁSZUJĄCY

Następne hasło: [FAŁSZYRSKI] »

FAŁSZURA (3) sb f

Oba a jasne.

Fleksja

	sg
N	fałszura
L	fałszurze

sg N fałszura (2). ◊ L fałszurze (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia

Rodzaj wierzchniej szaty (żupana) z długimi rękawami, być może z plecami zrobionymi „na fałsz” czyli z gorszego gatunku materiału (3)

Rodzaj wierzchniej szaty (żupana) z długimi rękawami, być może z plecami zrobionymi „na fałsz” czyli z gorszego gatunku materiału (3): Chiridota – Fałſzura. Calep 189a; Macrochira – Fałſzura. Calep 626a.

Wyrażenie: »turecka fałszura« (1): kto chodźiwſzy po ránu w kápie Włoſkiey/ tenże záſię w wiecżor chodźi w Tureckiey fáłſzurze [Turcicam indutus vestem]/ w kołpaku/ w pułbotkách cżerwonych ábo białych. ModrzBaz 51.