![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: FAŁSZUJĄCY | Następne hasło: [FAŁSZYRSKI] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
FAŁSZURA (3) sb f
Oba a jasne.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | fałszura |
| L | fałszurze |
sg N fałszura (2). ◊ L fałszurze (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Rodzaj wierzchniej szaty (żupana) z długimi rękawami, być może z plecami zrobionymi „na fałsz” czyli z gorszego gatunku materiału (3): Chiridota – Fałſzura. Calep 189a; Macrochira – Fałſzura. Calep 626a.
Wyrażenie: »turecka fałszura« (1): kto chodźiwſzy po ránu w kápie Włoſkiey/ tenże záſię w wiecżor chodźi w Tureckiey fáłſzurze [Turcicam indutus vestem]/ w kołpaku/ w pułbotkách cżerwonych ábo białych. ModrzBaz 51.
AK