Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: FARAFAMFA

Następne hasło: FARAO »

FARAKULA (12) sb f

Fleksja

N sg farakula (12).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Właściwa nazwa farafila lub ferafila (w tekstach europejskich zazwyczaj ferafila, frassola), orientalna jednostka wagi równa 1/20 bahara (cf bakar) (12)

Właściwa nazwa farafila lub ferafila (w tekstach europejskich zazwyczaj ferafila, frassola), orientalna jednostka wagi równa 1/20 bahara (cf bakar) (12): Bákkar tedy orzechow Muſzkatowych dawáią w Kálekućie zá pułpiętá ſtá fawow pieniędzy/ [...] Item fárákulá Imbieru ſuchego/ to ieſt dwudźieſta cżęść bákkáru/ zá ſześć fawow. Fárákulá Imbieru s cukrem przyprawionego zá dwádzieśćiá y ośḿ fawow. BielKron 454v, 454v [10 r.].

AKtt