« Poprzednie hasło: FIGUROWAĆ | Następne hasło: FIGUROWAN » |
FIGUROWAĆ SIĘ (8) vb impf
Zawsze sie.
o prawdopodobnie jasne (tak w -ować).
indicativus | |
---|---|
praes | |
sg | |
3 | figuruje się |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | n | figurowało się |
praes 3 sg figuruje się (3). ◊ praet 3 sg n figurowało się (5).
Sł stp, Cn, Linde brak.
figurowáć się czym (1): Ktore páńftwo Rzymſkie figuruie ſie nam oną Beſtią o ſiedmi głowach/ to ieſt ktore ſiedzi ná ſiedmi gorach RejAp BB3v.
figurowáć się w czym (2): [Ieremiasz] z dawná opowiedał przeſládowánie wiernych Páńſkich/ kthore ſie figurowáło w tych niewinnych dziatkach RejPos 26v, 33v.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Dawid [...] zábił okrutnego á zbroynego Goliaſzá/ á wybáwił woyſká żydowſkie z wiecżney niewoley. Wſzytko ſie to figurowáło/ iż ten niewinny Dawid Pan á zbáwiciel náſz miał przyść á poráźić onego okrutnego á zbroynego Goliaſzá cżártá ſprzećiwniká náſzego/ á wywieść narody wſzytki z mocy á z więzienia iego. RejPos 2v.
Formacje współrdzenne: przefigurować się, wyfigurować się.
IM